கொங்கர் புளியங்குளம் கல்வெட்டுகள் மற்றும் சமணர் படுக்கைகள் (வே.இராஜகுரு)

 

இரண்டாயிரத்து நூறு ஆண்டுகள் பழமையான மூன்று தமிழி கல்வெட்டுகள் காணப்படும் கொங்கர் புளியங்குளம் மலையில் இயற்கையாக அமைந்த குகைத்தளத்தில் 50க்கும் மேற்பட்ட கல்படுக்கைகள் காணப்படுகின்றன. பழங்காலத்தில் இங்கு சமணப் பள்ளி செயல்பட்டுள்ளது. இவை கொங்கர் புளியங்குளம் சமணர் மலை காண ஆர்வத்தை ஏற்படுத்தின.

மதுரையிலிருந்து தேனி செல்லும் தேசிய நெடுஞ்சாலையில் மதுரை காமராஜர் பல்கலைக்கழகத்தை அடுத்து உள்ள ஊர் கொங்கர் புளியங்குளம். சாலையின் மீது சமணர் கல்வெட்டுகள், படுக்கைகள் அங்கு செல்லும் வழி ஆகியவை பற்றிய தகவல் பலகைகள் தமிழ்நாடு தொல்லியல்துறையால் நிறுவப்பட்டுள்ளன. அதை நன்றாகக் குறிப்பெடுத்துக்கொண்டும், புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டும் தார்சாலையில் கொஞ்ச தூரம் சென்றதும் டாக்டர் சீசீசீ சொல்லப்பாவை நினைவுபடுத்தும் காட்சிகள் அதைத் தாண்டிச் சென்றோம்.

 

மிக ஆழமான கல்குவாரி அதன் நடுவில் ஒரு ஒத்தையடிப் பாதை அதில் நடந்து சென்றால் மீண்டும் ஒரு கல்குவாரி அதையும் தாண்டினால் சுடுகாட்டுக்கு அமைக்கப்பட்ட சிமென்ட் சாலையில் சென்று மீண்டும் ஒத்தையடிப் பாதையில் சென்றால் ஒரு நீண்ட மலை உள்ளது. அதன் அடிவாரத்தில் சமணர் படுக்கைகள், கல்வெட்டுகள் பற்றிய தகவல்பலகைகள் இரண்டு உள்ளன. மேடை அமைத்து தொல்லியல்துறையால் செய்யப்பட்ட தகவல்பலகை கல்வெட்டுகள் இரண்டும் சுக்குநூறாக உடைக்கப்பட்டிருந்தன.

மலையில் ஏற ஏணி அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. மலையில் இயற்கையாக அமைந்த குகைத்தளத்தில் 50க்கும் மேற்பட்ட கல்படுக்கைகள் அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன. அதில் நம்மவர்கள் தங்கள் பெயர்களை செதுக்கி ‘அழகுபடுத்தியிருந்தனர்’. வெளியே கடுமையான வெயில். ஆனால் குகை உள்ளே குளிர்சாதன வசதி செய்யப்பட்டிருந்ததைப் போன்று குளிர்ச்சியாக இருந்தது. குகைத்தளத்தில் இருந்த கற்படுக்கைகள் அசிங்கப்படுத்தப்பட்டிருந்தன.

 

குகை முகப்பில் மூன்று தமிழ் பிராமி (தமிழி) கல்வெட்டுகள் உள்ளன. இவற்றின் காலம் கி.மு.முதலாம் நூற்றாண்டு ஆகும். இங்கு கல்படுக்கைகள் அமைக்க உதவி செய்தவர்களின் பெயர்கள் இக்கல்வெட்டுகளில் கூறப்பட்டுள்ளன. அக்கல்வெட்டுகளின் மீது கரிபூசி வைத்திருந்தனர். அதன் அருகில் வெளியில் கிடந்த ஒரு பாறையில் ஒரு கற்படுக்கை செதுக்கப்பட்டிருந்தது.

 

கல்வெட்டுகளின் செய்திகள் :

1.      குற கொடுபிதவன் உபசஅன் உபறுவ

2.      குற கொடல்கு ஈத்தவன் செறஅதன் பொன் (இரு குறியீடுகள் உள்ளன)

3.      பாகன்ஊர் பேதாதன் பிடன் ஈத்த வேபொன் (இரு குறியீடுகள் உள்ளன)

கல்வெட்டுகளின் பொருள் :

1.      உபாசன் ஆகிய உபறுவன் உறையும் இடம் கொடுப்பித்தான்.

2.      செறதன் என்பவன் உறைவிடம் அமைக்க பொன் கொடையளித்தான்.

3.      பாகனூர் பேதாதன் பிடன் என்பவன் உறைவிடம் அமைக்க வெண்பொன் தானமளித்துள்ளான்.

 

இக்கல்வெட்டுகளின் கீழே இறங்கினால் இடதுபுறம் மகாவீரரின் புடைப்புச் சிற்பம் ஒன்று உள்ளது. பத்தாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இச்சிற்பம் வட்டெழுத்துக் கல்வெட்டுகளுடன் காணப்படுகிறது. காற்று அரிப்பினால் சிற்பம் சேதமாகி உள்ளது. 

 

  
இச்சிற்பம் காணப்படும் பகுதி வழியே பின்பக்கமாக மலையில் ஏறினால் மேலே பிற்காலத்தில் கட்டப்பட்ட முருகன் கோயிலும் சில சிற்பங்களும் உள்ளன. 

மலையின் உச்சியில் நின்று கிழக்குப் பக்கமாகப் பார்த்தால் மதுரை மீனாட்சியம்மன் கோயில் கோபுரங்கள் தெரிகின்றன. மலையின் அடிவாரத்தில் நடுகல் அமைப்பில் பல கற்கள் காணப்படுகின்றன. அவற்றைக்கொண்டு ஒரு கோயில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. 

அப்பகுதியை அகழாய்வு செய்தால் அந்த நடுகல்கள் பற்றிய தகவல்கள் நிறைய கிடைக்கும். தொல்லியல் துறை அதை உடன் செய்ய வேண்டும் இல்லையெனில் அப்பகுதியையும் கல்குவாரியாக மாற்றிவிடும் வாய்ப்பு உள்ளது.

      தமிழி எழுத்துக்கள் வழக்கத்தில் இருந்த கால கட்டத்தில் சமணர் மலைக்குகைகளில் தங்கி சமணத்தை வளர்த்து வந்துள்ளனர். அக்கால கட்டங்களில் சமணத்தில் உருவ வழிபாடு இருந்ததாகத் தெரியவில்லை. சைவ, வைணவ மதங்களின் எழுச்சியினால் எட்டாம் நூற்றாண்டில் சமணத்திற்கு ஏற்பட்ட தொய்வுக்குப் பின் சமணரும் உருவ வழிபாட்டுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கத் தொடங்கி உள்ளனர். எனவே சமணத்துறவிகள் தங்கி இருந்த குகைகளில் மகாவீரர், பார்சுவநாதர் போன்ற தீர்த்தங்கரர்களின் புடைப்புச் சிற்பங்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. இதை கீழக்குயில்குடி, கழுகுமலை, ஆனைமலை, கொங்கர் புளியங்குளம் போன்ற சமணர் இருப்பிடங்களில் உள்ள சிற்பங்கள் மூலம் அறியலாம்.

      இங்குள்ள கல்வெட்டுக்கள் சுமார் 2100 ஆண்டுகள் பழமையானவை. இவற்றைப் பாதுகாக்க வேண்டிய பொறுப்பு தொல்லியல் துறைக்கும், தமிழக அரசுக்கும், மட்டும் இல்லை. இம்மலை உள்ள ஊரைச் சேர்ந்தவர்களுக்கும் உள்ளது. சமணர் பள்ளிக்குச் செல்ல ஒரு நல்ல பாதை இல்லை.  பழமையான கல்வெட்டுக்கள் உள்ள பகுதியில் மிகப்பெரிய அளவில் JESUS என பெயிண்டால் எழுதப்பட்டுள்ளது. அதே போல் மகாவீரர்  சிற்பத்தின் கீழேயும்  எழுதி உள்ளனர்.

மீனாட்சிபுரம் சென்ற போது அவ்வூர் மக்கள் அம்மலைக் குகையைப் பாதுகாக்கவும், வருவோருக்கு வழிகாட்டவும் செய்தனர். அதேபோல் இவ்வூரிலும் மலைகுகைக்குச் செல்லும் வழியையும் அதன் பழம்பெருமையையும் இவ்வூர்காரர்கள்  கூறினார். இது போன்ற பழம் பெருமை வாய்ந்த பகுதிகளைச் சுற்றி உள்ள மக்களிடம் தொல்லியல் துறையும், தமிழக அரசும் இவை பாதுகாக்கப்பட வேண்டியதன் அவசியம் குறித்து விழிப்புணர்வுக் கூட்டம் நடத்தலாம்

அவ்வாறு செய்யத் தவறினால், இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேல் பாதுகாப்பாக இருந்தவற்றை, ஆங்கிலேயர்களால் வெளிக்கொணரப்பட்ட நமது பாரம்பரியப் பெருமையை நாமே அழித்துவிடும் கேடுகெட்ட செயலைச் செய்தவர்களாகிவிடுவோம்.

உதவிய நூல்கள் :

1. கல்வெட்டியல், தமிழ்நாடு அரசு தொல்லியல்துறை வெளியீடு, 1972

2.  தொல்லியல் துறை தகவல் பலகை

 

மீனாட்சிபுரம் (மாங்குளம்) கல்வெட்டுக்கள் (வே.இராஜகுரு)

தொல்லியல் துறையின் தகவல் பலகை

தென்னிந்தியாவின் ஏதென்ஸ் என அழைக்கப்படும் மதுரை, தமிழர்தம் பாரம்பரியத்தின் முதன்மைக்களமாக விளங்குகிறது. மதுரையைச் சுற்றி நாலாபுறங்களிலும் காணப்படும் மலைக்குன்றுகள் அனைத்தும் நமது பழமை பேசுகிறது. சமணர்கள் மலைக்குகைகளை வாழிடங்களாகப் பயன்படுத்தி சமணமதத்தை வளர்த்துள்ளனர். மதுரையைச் சுற்றி உள்ள பல மலைக்குன்றுகளில் காணப்படும் குகைகளில் சமணர்கள் வாழ்ந்துள்ளனர். மதுரை மீனாட்சிபுரத்தில் உள்ள மலைக்குகைகளில் காணப்படும் கல்வெட்டுக்கள் தான் தமிழகத்திலுள்ள கல்வெட்டுகளில் மிகப்பழமையானவை. இவை 300 B.C.E. ஐ சேர்ந்தவை. தமிழி எழுத்துக்களால் ஆன இக்கல்வெட்டுக்களில் பிராகிருத சொற்கள் கலந்துள்ளன. இவை பிராமி எழுத்துக்களிலிருந்து பல வகைகளில் வேறுபடுகின்றன.

(B.C.E என்பது கி.மு. (BBB.C. கிறிஸ்துவுக்கு முன்) என்பதற்குப் பதில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது BEFORE COMMON ERA ஆகும். அதேபோன்று கி.பி. என்பதற்குப் பதில் C.E. பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது COMMON ERA ஆகும்.)

கழுகுமலை என்றும் ஓவாமலை என்றும் மக்களால் அழைக்கப்படும் இம்மலை, மதுரையில் இருந்து மேலூர் செல்லும் சாலையில் டி.வி.எஸ். சக்ரா டயர் தொழிற்சாலை அருகில் மீனாட்சிபுரத்தில் அமைந்துள்ளது. முன்பு இம்மலை ‘மாங்குளம் கல்வெட்டுக்கள்’ என தொல்லியாளர்களால் அழைக்கப்பட்டது. அது தற்போது ‘மீனாட்சிபுரம்  கல்வெட்டுக்கள்’ என அழைக்கப்படுகிறது. இம்மலைக்குன்றில் 5 இயற்கைக் குகைகள், 80 கற்படுக்கைகள், 60 பேர் அமர்ந்து பாடம் கேட்பதற்கு வசதியான பள்ளி செயல்பட்டது என்பன போன்ற செய்திகள் மீனாட்சிபுரம் செல்லும் ஆர்வத்தைத் தூண்டின.

மலையின் அடிவாரத்தில் தொல்லியல் துறையின் தகவல் பலகை சமணர் படுக்கை பற்றி நிறைய தகவல்களைத் தருகிறது. 

மலையில் ஏற படிகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன

மீனாட்சிபுரத்தில் நான்கு இடங்களில் தமிழ்நாடு தொல்லியல் துறை அகழாய்வு நடத்தியுள்ளது. மலையின் மேல்பகுதியில் இரு இடங்களிலும், மலையின் கீழ்ப்பகுதியில்  இரு இடங்களிலும் நடத்தப்பட்ட அகழாய்வு மூலம் அவை வெவ்வேறு காலகட்டத்தைச் சார்ந்தவை என கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

சுண்ணாம்பு கலவை பாறையில் கொட்டப்பட்டுள்ளது

அகழாய்வு செய்யப்பட்ட இடம் இது வழிபாட்டுக்கூடமாகவோ அல்லது கூட்ட அரங்காகவோ இருந்திருக்கலாம்

அகழாய்வு செய்யப்பட்ட இடம் இது சமையலறையாக இருக்கலாம்

மலையின் மேல்பகுதியில் செங்கல்கள் சிதறிக் கிடந்த பகுதியில் ஒரு கட்டடப்பகுதியும், முதல் குகைப்பகுதியின் கீழ்ப்பகுதியில்  ஒரு கட்டடப்பகுதியும் அகழாய்வில் கண்டறியப்பட்டன. அதில் கருப்பு மற்றும் சிவப்பு நிற பானை ஓடுகள், சொரசொரப்பான பானை ஓடுகள், இரும்பு ஆணிகள், சுண்ணாம்புக் கலவை ஆகியவை கிடைத்தன. செங்கல்களில் ஒன்றின் அளவு 35×18×6 செ.மீ. ஆகும். முதல் கட்டடப்பகுதி ஒரு வழிபாட்டுக்கூடமாகவோ அல்லது கூட்ட அரங்காகவோ இருந்திருக்கலாம். அடுத்த கட்டடப்பகுதி சமையலறையாக அறியப்படுகிறது. இக்கட்டடப்பகுதிகள்  BB300 B.C.E. முதல் BB1400 B.C.E. வரை மிகவும் புகழ் பெற்றதாக இருந்துள்ளது. மலையின் மீது குகைகளுக்குச் செல்லும் வழிகள் அம்புக்குறியிட்டுக் கட்டப்பட்டுள்ளது.

முதல் குகையில் இரு கல்வெட்டுகள் காணப்படுகின்றன. இக்குகையின் மேல்பகுதியில் வரலாற்றுக்கு முந்திய கால மக்களின் ஓவியங்கள் காணப்பட்டதற்கான சுவடு காணப்படுகிறது. அடுத்ததாக அருகருகே அமைந்த இரு குகைகள் உள்ளன. அவற்றில் பல கற்படுக்கைகளும் மூன்று கல்வெட்டுகளும் இருக்கிறது. 

 

அதிலிருந்து மலையின் கிழக்கு சரிவில் கீழே இறங்கினால் ஒரு குகை தென்படுகிறது. இங்கும் பல கற்படுக்கைகள் காணப்படுகின்றன. ஒரு கல்வெட்டு உள்ளது. இக்குகை ஒரு வீடு போன்றே அமைந்துள்ளது. அதன் ஒரு பகுதியில் சுவர் போன்று அமைந்திருந்து பின்பு அது சிதைந்திருக்கலாம்.

முதல் கல்வெட்டு : 

 

“கணிய் நந்த அஸிரிய்இ குவ் அன்கே தம்மம்

      இத்தாஅ நெடுஞ்சழியன் பணஅன் கடல்அன்

      வழுத்திய் கொடுப்பித்தஅ பளிஇய்”

பொருள்: நந்தஸிரியக்குவன் என்ற கணிக்கு (சமணத்துறவிக்கு) பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனின் அலுவலன் கடலன் வழுதி என்பவன் இக்கற்படுக்கையை அமைத்துக் கொடுத்தான்.

இரண்டாம் கல்வெட்டு : 

 

“கணிய் நத்திய் கொடிய் அவன்”

பொருள்: நத்திய் என்ற சமணத்துறவி பாறையைச் செதுக்கி படுக்கையாக அமைத்தார். கொட்டுதல் என்றால் செதுக்குதல் என்ற பொருளில் இங்கு பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. நத்திய் என்பவர் சமணத்துறவியாகவும் கல்வெட்டுகளைச் செதுக்கியவராகவும் இருக்கலாம். ஏனெனில் மற்ற கல்வெட்டுக்களில் இச்சொல் ‘கொடுப்பித்தஅ’ ‘கொடுபிதோன்’ ‘கொடிஓர்’ எனப் பயின்று வருகிறது.

மூன்றாம் கல்வெட்டு :

 

“கணிய் நந்தஸிரிய் குஅன் தமம் ஈதா நெடுஞ்சழியன்

            ஸாலகன் இளஞ்சடிகன் தந்தைய் சடிகன் சேஇய் பளிய்”

பொருள்: நெடுஞ்செழியனின் சாலகன் (மைத்துனியின் கணவன்) இளஞ்சடிகனும், அவன் தந்தை சடிகனும் நந்தஸிரியக்குவன் என்ற சமணத்துறவிக்கு கற்படுக்கைகள் உருவாக்கிக் கொடுத்தனர்.

(மனைவியின் உடன்பிறந்தாள் கணவன் சாலகன் என்று குறிக்கப்படுகிறான். இதை சலகன் எனவும் படிக்கலாம். இதுவே சகலன் என திரிந்துள்ளதோ என டாக்டர் இரா.நாகசாமி கருதுகிறார்.) 

நான்காம் கல்வெட்டு : 

 

            “கணிஇ நதஸிரிய் குவ(ன்) வெள்அறைய் நிகமது காவிதிஇய்

            காழிதிக அந்தை அஸீதன் பிணஉ கொடுபிதோன்”

பொருள்: வெள்ளறை நிகமத்தைச் சேர்ந்த காவிதி பட்டம் பெற்ற அந்தை அசுதன் என்ற முத்து வியாபாரி  நந்தஸிரியக்குவன் என்ற சமணத்துறவிக்கு கற்படுக்கைகள் அமைத்துக் கொடுத்தான்.

 

ஐந்தாம் கல்வெட்டு :

            “சந்தரிதன் கொடுபிதோன்”

 

பொருள்: சந்தரிதன் என்பவர் கற்படுக்கைகள் அமைத்துக் கொடுத்தார். சந்தரிதன் என்பவர் உயர்குடியைச் சேர்ந்தவராக இருக்கலாம்.

ஆறாம் கல்வெட்டு :

            “வெள்ளறை நிகமத்தோர் கொடிஓர்”

பொருள்: வெள்ளறை நிகமத்தைச் சேர்ந்த வணிகக்குழுவினரும் கற்படுக்கைகள் அமைத்துக்கொடுத்துள்ளனர். வெள்ளறை நிகமம் என்பது வெள்ளறை என்ற நகரையும் அவ்வூர் வணிகக் குழுவையும் குறிப்பதாகக் கொள்ளலாம். (நிகமம் என்பது நகரையும் வணிகக் குழுவையும் குறிக்கும்) வெள்ளறை நிகமம் என்பது இவ்வூருக்கு அருகில் இன்று வெள்ளரிப்பட்டி என்று அழைக்கப்படும் கிராமத்தின் பழைய பெயராக இருக்கலாம்.

      இராமநாதபுரம் மாவட்டம் அழகன்குளம் அகழ்வாய்வில் கண்டெடுக்கப்பட்ட பானை ஓடுகளில் உள்ள எழுத்துக்கள் மீனாட்சிபுரம் கல்வெட்டுகளில் காணப்படும் தமிழி எழுத்துக்களை ஒத்துள்ளதாக டாக்டர் இரா.நாகசாமி குறிப்பிட்டுள்ளார்.

      இங்கு காணப்படும் கல்வெட்டுகளில் தமிழி எழுத்துக்களுடன் பிராகிருதச் சொற்களும் கலந்து எழுதப்பட்டுள்ளன. ஸிரி, தம்மம், பளி, ஸுதன், நிகமம், கணி ஆகிய பிராகிருதச் சொற்கள் கல்வெட்டுக்களில் இடம் பெற்றுள்ளன.

      காவிதி என்பது பாண்டிய மன்னர்களால் வழங்கப்பட்ட பட்டம் ஆகும். இவர்கள் அரசு அதிகாரிகளாகவரி வசூல் போன்றவற்றைச் செய்துள்ளனர்.

      கல்வெட்டுக்களில் குறிக்கப்படும் நந்தஸிரியக்குவன் என்ற சமணத்துறவி துறவிகளின் தலைவராக இருந்திருப்பார். கணி என்ற பிராகிருதச் சொல்லுக்கு மூத்த சமணத்துறவி என்று பொருள். இதில் குவன் என்ற பெயர் அவரின் இயற்பெயராக தமிழ்ப்பெயராக இருந்து அவர் துறவியானதும் நந்தஸிரி என்ற துறவிக்குரிய பெயரையும் சேர்த்து நந்தஸிரியக்குவன் என அவர் அழைக்கப்பட்டிருக்கலாம் எனவும் அவர் தமிழகத்தை பூர்வீகமாகக் கொண்டவர் எனவும் ஐராவதம் மகாதேவன் கருதுகிறார்.

      இரண்டு கல்வெட்டுகளில் குறிக்கப்படும் நெடுஞ்செழியன், சங்கத்தமிழ் இலக்கியங்களில் பேசப்படும் ஆரியப்படை கடந்த நெடுஞ்செழியன் மற்றும் தலையானங்கானத்து செருவென்ற நெடுஞ்செழியன் ஆகிய இருவரில் ஒருவராக இருக்கலாம். இக்கல்வெட்டின் காலம் 300 B.C.E. என்பது உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ஆனால் மேற்கூறிய இரு மன்னர்களின் காலம் உறுதிப்படுத்தப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தகுந்தது.

மலை அடிவாரத்தில் நல்ல சுவையான தண்ணீர் ஊற்றுக்கள் உள்ளன. இவை நமது தாகத்தைத் தணிக்கின்றன.